Medische Camouflage

Medische camouflage

Er zijn veel huidaandoeningen waarbij de kleur van de huid afwijkend is. Zo kan de huid te veel of juist te weinig pigment bevatten of zichtbare bloedvaatjes tonen. Vooral als de aandoening op huiddelen voorkomt die niet “te bedekken” zijn kan men om psychologische en/of esthetische redenen de aandoening minder zichtbaar willen maken. Medische Camouflagetherapie bestaat uit het minder zichtbaar maken van huidaandoeningen met kleurafwijkingen, door het aanbrengen van speciale camouflageproducten. Camouflagecrèmes bevatten veel meer pigmentstoffen (kleur) dan een foundation of vloeibare make-up, waardoor de crème beter dekt en natuurlijker lijkt. Tevens laat de camouflagecrème de huid ademen, zeer belangrijk voor bijvoorbeeld een acne-huid. Door de grote variatie in de kleur van de camouflagecrèmes, is er altijd een geschikte kleur beschikbaar en is het mogelijk om een onopvallende camouflage aan te brengen. Er wordt gebruik gemaakt van camouflageproducten die waterafstotend, veegvast, longlasting en huidvriendelijk zijn. Bij camouflagetherapie wordt het accent gelegd op het aanleren van het aanbrengen van de camouflage, zodat de patiënt zelf de camouflage naar behoefte kan aanbrengen.

Alle soorten pigmentafwijkingen in de huid, zoals lichte vlekken, donkere vlekken en rode vlekken zijn INDICATIES VOOR BEHANDELING.

• Acne
• Rosacea
• Brandwonden
• Couperose (teleangiëctasieën, spider naevus)
• Littekens
• Na chirurgische ingrepen
• Donkere kringen rond de ogen

Huidaandoeningen waarbij het pigment ontbreekt (hypopigmentatie):

• Vitiligo; een verworven ziekte gekenmerkt door (melk)witte plekken van  verschillende grootte en vorm. Vitiligo kan voorkomen op het hele lichaam en in het gezicht.
• Littekens; littekens als gevolg van chirurgische ingrepen of brandwonden kunnen genezen met hypopigmentatie.
• Postinflammatoire hypopigmentatie; verzamelnaam voor verschillende huidaandoeningen die kunnen genezen met lichte vlekken (bijvoorbeeld psoriasis en atopische dermatitis).
• Pityriasis alba; een huidaandoening die rode vlekken veroorzaakt. Deze rode vlekken verdwijnen en laten witte vlekken achter.
• Hypomelanosis van Ito; aangeboren neurocutane ziekte met onder andere een afwijking in de pigmentatie, waardoor op de romp streepvormig witte plekken zichtbaar zijn.

Huidaandoeningen waarbij meer pigment wordt aangemaakt (hyperpigmentatie):

• Melasma; vlekkerige hyperpigmentatie die optreedt in het gelaat, meestal bij vrouwen. Kan veroorzaakt worden door pilgebruik. De vlekken pigmenteren door uv-straling sterker dan de omgevende huid. Een sunblock wordt daarom aanbevolen.
• Chloasma gravidarum; het zwangerschapsmasker treedt bij driekwart van de zwangeren in de tweede helft van de zwangerschap op. Het bestaat uit een vlekkerige hyperpigmentatie in het gezicht. Het verdwijnt in het algemeen ongeveer een jaar na de bevalling, maar kan terugkomen. Een goede sunblock is belangrijk voor preventie.
• Postinflammatoire hyperpigmentatie; bij lokale of uitgebreide ontstekingsprocessen treedt bijna altijd postinflammatoire hyperpigmentatie op.

Littekens; littekens als gevolg van chirurgische ingrepen of brandwonden bijvoorbeeld kunnen genezen met hyperpigmentatie.

Rode (erythemateuze) huidafwijkingen: Wijnvlek (naevus flammeus); een aangeboren vaatafwijking die gekenmerkt wordt door te sterk uitgezette bloedvaatjes in de huid. Ze manifesteren zich vooral in de hals en het gezicht. De aandoening is niet erfelijk. Bij de geboorte ziet de vlek er vaak vlak en roze uit, maar met het ouder worden kunnen de bloedvaatjes nog meer uitzetten waardoor de wijnvlek donkerder en dikker wordt. Een wijnvlek zal nooit spontaan verdwijnen. Teleangiëctasieën; chronisch verwijde haarvaatjes die meestal voorkomen op de wangen, kin en neus. Rosacea; als teleangiëctasieën voorkomen in combinatie met erytheem (roodheid) en papulopustels (puisten) spreekt men van rosacea. Rosacea is aanvankelijk een vluchtige, maar op den duur een blijvende roodheid in het gelaat als gevolg van verwijding van de oppervlakkige huidbloedvaatjes. Door chronische stuwing in de huid komen ook andere huidveranderingen voor, zoals papels, pustels en teleangiëctasieën. Deze aandoening, die zich na het 30ste levensjaar kan ontwikkelen, komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.